bazen güzel bir pazar olur
İlkokula giderken pazarlardan nefret ederdim. Pazartesiye az kaldığından falan değil. Aksine zaman geçmediğinden dolayı. Annem en sevmediğim şeyi ütü yapar, televizyonda bizimkiler... ( o zaman çok ilgimi çekmezdi). İnanılmaz sıkıcıydı benim için pazarları. Lise ve üniversitede stres, yok ödev, yok sınav stresiyle dolu pazarlar.
Ama ne zaman çalışmaya başladım, pazarları sevmeye başladım. Hem az saat çalıştığım bir gün, hem geç kalktığım, hem de kahvaltı yaptığım bir gün. (evet hâlâ kahvaltı yapmaya yetişemiyorum.)
Bugün de öyle güzel bir pazar sabahı. En sevdiğim insanlarla buluştuğum bir gün. Her ne kadar geç kalkıp biraz geç gitsem de geç kalmama sinirlenmeyen, uyanamadığım için gülen, dalga geçen güzel insanlar. Burçak, Derya, bir Mehlika eksik.
Ve canım Mehlikam, sonunda TUS'u kazandı. Hem de Cerrahpaşa, hem de Göğüs Cerrahisi. Hepimizin hayatı düzeliyor sanırım.
Biz hiç büyümedik, hâlâ çocuğuz ve kimsenin uçurtmalarımızı elimizden çekip büyütmesini istemiyoruz. Burçak için de güzel bir iş olacak eminim. Çünkü biz iyi insanlarız, farklı insanlarız ve pek kimseye zararımız dokunmaz. Allah bu yüzden hepimiz için hayırlısını veriyor. Bitirimcim o yüzden üzülme insanlara. İyi ki o kötü insanlar var ki; birbirimizin değerini daha iyi anlayabiliyoruz.
Ve çatlak, sevgili bitirimin biricik ikizi. Hep senin gibi hayatı dalgaya almamız dileğiyle. Güçlerimizi birleştirelim çatlak!
Herkese iyi pazarlar, mutluluklar dilerim.
Yorumlar
Yorum Gönder