Eşyanın Günlüğü
Eşyaların, şarkıların ve kokuların tıpkı insanlar gibi insanlar gibi anlamları vardır. Onlara sahipken fark etmediğimiz türlü anlamlar, kaybedince mutlu bir hatıradan öte garip bir acıya dönüşür. Bir resim, yağmurda dinlediğimiz o zamanların moda olan şarkısı; sadece eski bir zamana götürmez bizi. Kaldırımda otururken duyduğumuz bir kestane kokusu sadece eski bir mekânı hatırlatmaz bize. O ana tanıklık eden insanı, kalabalık içinde kaybolan kendimizi hatırlatır bize. İnsanın hiçbir şeyi unutmadığını, en küçük ayrıntısına kadar olmasa bile her şeyi aklında tuttuğuna inanıyorum ben. Bazen yapbozdan büyük bir parçanın kaybolması gibi belirsiz bir şey gibi gelir gözümüze eski. Ama bir ayakkabı (sanırım beş altı yaşlarındayken giydiğim, merdivenleri çıkarken ayaklarımı sıkmasın diye ayaklarımı önde katladığım) bir anı değil, bir dünyayı anlatır bize. Kimi zaman unutmak istediğimiz bir fotoğraf; (nedense hala yırtmamışızdır) önemli bir belgeyi aradığımız anda karşımıza çıkar. Kötü bir zaman