Mabab

Kızım deseydin
Saatleri durdururdum.


Alışabilirsin birinin yokluğuna, gitmesine,
olmamasına hatta
Ama varken
yabancı olmasına...


Gülseydi gözlerin
Uçardı kalbim
Koşarak gelirdi sana
Titremezdi sesim...


Bir gün belki sarılsaydın bana
Ağlamazdım en komik filmlerde
Kaçmazdım,
yorulmazdım...
En ağır yükü taşıdığında kalbim
Bırakmazdım kendimi,
Atmazdım taşlarımı yere.


Sevseydin...
Masallarım büyürdü
Yazılarım gülerdi
Yalnız kalmadım kalabalık dünyamda
Sevseydin
Kimse kırmazdı beni
Ağlamazdım...
Sevseydin,
Biraz daha geç büyürdü çocukluğum
Tırnaklarım yerinde kalır,
Sözcüklerim dilime gelir,
Ben de sarılırdım bir yaz sabahı.


Belki bir ağustos güneşi
İyi ki doğdun kızım deseydin,
Dalmazdı gözlerim denize.
Uzağa çok uzağa gitmezdi adımlarım.
Sevseydin uzanırdı içim kalbine
Basit hatalarım büyümezdi karnemde,
Affedebilirdin.
Sevseydin görürdün sonsuz sevgimi,
Çıkarsız, beklentisiz saf sevgimi.


Kızım desen,
Dünyayı durdururdu sesim.
Ama söylemedin.
Sustu harflerim.
Sustu kalbim.
Üstüme bir sürü toprak döktüler.