Uykulu Notlar

Sizi bilmem ama ben önsözleri okumayı çok severim. Çok sıkıcı bir ders kitabının önsözü bile olabilir hatta. Bilmem neye giriş, yok bilmem kimin çıkardığı kitabın ikinci cildi, tüm önsözleri okurum. Sanki önsözü okurken yazarı tanır gibi olurum, biraz sonra okuyacaklarımın hepsi biraz yalan da olsa o başlangıçta yazılan birkaç söz o denli gerçekçi gelir. Ders kitapları tüm soğukluğuyla aralarda rakamlarla ve çoğumuzun zar zor anlamadığı terimlerle cebelleşirken; önsözdeki bir cümle insanı hiç olmadık bir yere götürebilir, durup dururken güldürebilir. Ne kadar az zamanım olduğu önemli değil bu başlangıçları okumam için. Sınava dört saat kala ve henüz hiç çalışmamışken bile bu önsözü okumadan geçmem ve hatta çoğu zaman okumadığım önsözler kalmıştır diye sevinirim. Benim gibi kaç kişi vardır bilmem ama ben insanların koşarcasına kaçtığı önsözleri okumaya bayılırım. O yüzden bu bloga önsöz yazmak istedim. Önsözleri bu kadar fazla sevdiğimden dolayı herhangi bir şeye başlangıç yaparken her seferinde zorlanırım; hep benim gibi takıntılı önsözcüleri düşündüğümden. Ama bu böyle bir önsöz. Kaç kişi okur ondan bile haberim yok. Tüm önsözler böyle değil midir hem?

Önsöz demişken ben belki de çoğu insanın sıkıcı bulduğu şeyi yapmaya bayılırım. Sabahları altı buçukta kalkıp ters yöne binen otobüse binip boş yer bulmak için son durağa gidip duraktan her gün benimle aynı zekâya sahip dört kişiyle acaba hangimiz ilk önce otobüse yetişeceğiz yarışı yapmaya bayılırım. Sabah erken kalkmaktan her ne kadar nefret etsem de sabahleyin bu dört kişiden önce akbilimi basmak yahut benimle normalde aynı durakta bineceklerden önce otobüse binip oturmak büyük bir mutluluk veriyor bana. Uykusuz kalmaya değer belki de.

Benim önsözüm nasıl oldu bilmiyorum. Ama en iyi önsözler benim az evvel yaptığım gibi hiç düşünmeden, planlanmadan öyle art arda yazılanlardır. Daha samimi, daha bizden. Tabii bu bizim önsözü en iyi yapmaz. Her neyse. Elbet her önsöz biter ve illa ki kitaplar birilerine ithaf edilir. Bu bir kitap olmayacak olsa da ben bu geleneği bozmak istemedim. Önsözlere büyük bir saygım olduğunu söylemiştim.

Bu blog şimdi bizden çok uzakta olan bir dosta, bir kardeşe ithaf edilmiştir.
                                                                                                                                                                          Sevgilerle
                                                                                  Uykulu Notlar

Not : Bu önsözü bir blog için yazmıştım, ama ben gerçekten önsözleri çok seviyorum diye tekrar paylaşıyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Depresyona neden girilir? Depresyondan nasıl çıkılır?

Sınırların ötesinde saçmalamak

İstanbul Teknik Üniversitesi-Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Yüksek Lisansı Hakkında Birkaç Not