Her Güne Bir Şiir, Nazım Hikmet, Bir Cezaevinde,Tecritteki Adamın Mektupları

Yedi yaşımdan beri şiir yazıyorum. Gerçi artık pek şiire yönelmesem de şirin yeri bende ayrı. Blogumda artık kendi yazmadığım ama çok sevdiğim şiirleri paylaşacağım her gün, umarım bu işi her gün yapabilirim. İlk olarak en sevdiğim şair adamdan Nazım'dan ve en sevdiğim şiirden başlıyorum. Her şiire bir de müzik tavsiye edeceğim. Demem o ki ne şiir şarkısız olur, ne şarkı şiirsiz olur.


"...bugün pazar.
bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
toprak, güneş ve ben...
bahtiyarım..."

Benim Nazım'ın en sevdiğim şiiri yukarıdaki şiiri. Hatta bu tüm şiirin bir kısmı. Ama ben pazar günlerinden nefret etmeme rağmen gökyüzünün berrak, mavi ve özgürce görebilmemize hayran kalmışımdır. O yüzden bu şiire en uygun şarkıyı öneriyorum size. ve pek tabii Zülfü Livaneli -Özgürlük-.

İyi Perşembeler geçirmeniz dileğiyle.


                                    

Sevgiler, Pınar. 

Not: Şiirin tamamı için "Bir Cezaevinde,Tecritteki Adamın Mektupları" şiirine bakabilirsiniz.