İsimsiz Resim

Herhangi bir sesim boşluğun ötesinde
İsmim yok benim.
Büyük bir uçurtmayım küçük ellerde,
Küçük bir umudum, büyük düşlerde.
Hayalim yok benim.
Beklenen bir tren sesiyim istasyonlarda,
Siyah bir karıncayım adımlarda ezilen.

Saçlarım yeşil, saçlarım mor
Rengim yok benim.
4’üm dört harfli bir hücre
Herkesim ama aslında kimse

Ölümüm, beyaz bir tavanda
Yalnız, bir sessizim ben.
Sessiz bir yalnızım ben.

Yeni demlenmiş bir çay.
Tanıdık bir dize,
Mavi bir yolum uzaklarda.
Uzakları sevmem
Gideceğim yer yok benim.

Bir el iziyim yeni boyanmış bir duvarda
Küçük bir mutluluğum
Çocuğunun ilk anne deyişini duyduğunda anne gibi
Korkuyum
Birden çıkabilirim karanlıklardan
Gözlerim turuncu benim
Yazmayı bilmem ki ben...