Devam
Burayı boş bırakmamak adına; bir iki gün sonra bir şeyler yazacağımı belirtmek adına, neyse öyle şimdi. İzleyin ve bekleyin efendim.
Depresyona neden girilir? Depresyondan nasıl çıkılır?
"Bu yazıya başlarken psikolog veya psikiyatrist olmadığımı özellikle belirtirim. Yazı sadece ve sadece kendi deneyimlerle yazılmıştır. Benim yazdıklarım Nasrettin hoca misali. Damdan düşene en çok damdan düşen biri yardımcı olabilir bence." Sebebi şu anda önemli değil, ben 2013 Mart ayında depresyona girdim. Sanırım mart ayıydı, çünkü depresyon çok ilginç bir şey. Bir şeylerin garip gittiğinin farkındasın ama grip gibi şu tarihte oldum diyemiyorsun. Çünkü bir süre sanırım bir ay kabullenmemekle geçiyor. Her şeyin düzeleceğine inanıyorsun. Ama düzelmiyor emin ol. Hayatımda bu dönemde ölüm ya da sağlıkla ilgili bir problemim olmadı. Sadece psikolojik başka nedenlerim vardı, ama bu nedenlerin bile tam olarak depresyona sebep olduğunu söyleyemem. Sadece bu sebepler ek olarak tetikleyici oldu. Ben şimdi aşama aşama girdiğim depresyonumu anlatacağım sizlere. Depresyona girenlere faydam dokunacağını düşünüyorum. Bu yazıyı yazmamın yegâne sebebi bu
biliyorum sınavların başladı, benimde başlayacak az kaldı, önemli değil; her şey başlar ve biter.. Neler başlayıp bitmedi ki; ne kadar çok şey doğru ya da yanlış bir şekilde bitti. bitti.
YanıtlaSilBaşlamak üzerine kurduğumuz dünya bitmek için dönüyor halbuki.
Son yazımı, kesişimleri, okumadın hala, biliyorum ki 2 hafta içinde de okumayacaksın, ama bekleyeceğim, bütün bunlardan sonra "kötü" dersen de sana ne gazoz ne çikolata!!!
İkinci kata gidelim bi gün yine,sevdim ben orayı, saatlerce hiç bir şey düşünmeden orda kalmak istiyorum, hafif bir müzik çalsın, loş bir köşesine çekileyim masaya da şiir kitapları yığalım okuyalım okumayalım yığalım tamam mı? Bunu yapalım? SOnra ağlamak istiyorum. Güleceksin belki ama öyle işte ağlamak istiyorum, sebepsiz yere. Çünkü hiç ağlamadım uzun zamandır, bu insan doğasına ve duyguya aykırı birşey; duygudan kopmamalıyım...
""ölüyorum tanrım
bu da oldu işte
her ölüm erken ölümdür
biliyorum tanrım
ama ayrıca aldığın şu hayat
fena değildir
üstü kalsın...
cemal süreya""
(ne o, ahmet arif mi okuyacağımı zannettin:) )